Shikō Munakata
Data i miejsce urodzenia |
5 września 1903 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
13 września 1975 |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Odznaczenia | |
Shikō Munakata (jap. 棟方 志功 Munakata Shikō; ur. 5 września 1903, zm. 13 września 1975[1]) – japoński drzeworytnik.
Urodził się w Aomori, w rodzinie ubogiego kowala[2]. Od dzieciństwa wykazywał zainteresowania artystyczne. Początkowo zajmował się malarstwem olejnym, by po przeprowadzce do Tokio w 1924 roku zwrócić się ku drzeworytnictwu[1][2]. Jego nauczycielem był Un’ichi Hiratsuka[1]. Stopniowo wypracował własny, ekspresyjny styl, czerpiący z dorobku sztuki ludowej. W dziełach Munakaty silnie widoczny jest wpływ religii buddyjskiej[1][2].
Po II wojnie światowej twórczość Munakaty została doceniona poza Japonią także w świecie zachodnim, a jego dzieła trafiły do licznych kolekcji w Europie i USA[2]. W 1956 roku jako pierwszy japoński artysta otrzymał nagrodę na prestiżowym Biennale w Wenecji, w 1964 Nagrodę Asahi[3], zaś w 1970 roku został odznaczony Orderem Kultury[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Munakata Shikō, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-09-07] (ang.).
- ↑ a b c d William D. Hoover: Historical Dictionary of Postwar Japan. Lanham: Scarecrow Press, 2011, s. 193. ISBN 978-0-8108-5460-4.
- ↑ The Asahi Prize [online], Asahi Shimbun [dostęp 2020-03-24] (ang.).
- ISNI: 0000000121251595
- VIAF: 27073496
- ULAN: 500105681
- LCCN: n50082717
- GND: 11858572X
- NDL: 00048284
- BnF: 11962649k
- SUDOC: 027626202
- NLA: 35688590
- NTA: 107137313
- BIBSYS: 99071669
- CiNii: DA02030669
- Open Library: OL4600800A, OL672450A
- PLWABN: 9810533365605606
- NUKAT: n2011223009
- J9U: 987007279738105171
- KRNLK: KAC201324351